ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ 28 ΜΑΡΤΗ

Σαν σήμερα το 1969

Ο Γιώργος Σεφέρης στηλιτεύει τη χούντα με την περίφημη δήλωσή του στο ραδιόφωνο του BBC.  

«Πάει καιρός που πήρα την απόφαση να κρατηθώ έξω.  Αυτό δε σημαίνει διόλου πως μου είναι αδιάφορη πολιτική ζωή μας. …… δεν έχω δημοσιεύσει τίποτα στην Ελλάδα από τότε που φιμώθηκε ελευθερία …...
Κλείνουν δύο χρόνια που μας έχει επιβληθεί ένα καθεστώς ολωσδιόλου αντίθετο με τα ιδεώδη  μας. Είναι μία κατάσταση υποχρεωτικής νάρκης, που όσες πνευματικ
ς αξίες κατορθώσαμε να κρατήσουμε ζωντανές, με πόνους και με κόπους, πάνε  να καταποντιστούν μέσα στα ελώδη στεκούμενα νερά.

….. στις δικτατορικές καταστάσεις  η τραγωδία περιμένει αναπότρεπτη στο τέλος. Το δράμα αυτού του τέλους μας βασανίζει,  όπως στους παμπάλαιους χορος του Αισχύλου. Όσο μένει η ανωμαλία, τόσο προχωρεί το κακό.
Είμαι ένας άνθρωπος χωρ
ς κανένα  πολιτικό δεσμά και μπορώ να μιλώ χωρς φόβο και χωρς πάθος. Βλέπω μπροστά μου το γκρεμό που μας οδηγεί καταπίεση που κάλυψε το τόπο. Αυτή η ανωμαλία πρέπει να σταματήσει. Είναι εθνική επιταγή.
Τώρα ξαναγυρίζω στη σιωπή μου».
 

Γι αυτό το λόγο του αφαιρέθηκε ο τίτλος του πρέσβη επί τιμή, καθώς και το δικαίωμα χρήσης διπλωματικού διαβατηρίου.

 

Ακόμη σαν σήμερα:

1821 Ο Αθανάσιος Διάκος, επικεφαλής ελλήνων επαναστατών, φθάνει στον Προφήτη Ηλία Λιβαδειάς και απαιτεί την παράδοση της πόλης από τον διοικητή της Χασάν Αγά. 

1868: Γεννιέται ο Ρώσος λογοτέχνης Μαξίμ Γκόρκι «Την "ηθική των αφεντικών" την αντιπάθησα όσο και την "ηθική των δούλων". Μια τρίτη ηθική έβλεπα να διαμορφώνεται μέσα μου: Δίνε το χέρι σου σε όποιον σηκώνεται». Η αντίληψη που διαμόρφωσε στο «πεζοδρόμιο» του βίου τον οδήγησε στο μαρξισμό, τον οποίο υπηρέτησε ως το θάνατό του τόσο μέσα από το έργο του όσο και μέσα από την ίδια του τη ζωή. Ο γραπτός λόγος για τον Γκόρκι ήταν το όπλο που αποκάλυπτε την άγρια εικόνα των προλετάριων της εποχής του - μέσω των αισθητικών κανόνων του συγγραφικού ρεαλισμού - αλλά και την αναγκαιότητα του συνειδητού ξεσηκωμού των σκλάβων για την ανατροπή του εφιάλτη που βίωναν.

1871 Η Κομμούνα του Παρισιού. Για πρώτη φορά στην ιστορία της ανθρωπότητας η κρατική εξουσία πέρασε, αν και για σύντομο χρονικό διάστημα, στα χέρια του προλεταριάτου..

Η Κομμούνα που ίδρυσαν οι εργάτες του Παρισιού έζησε μόνον 72 μέρες, αλλά η σημασία της  ήταν τεράστια.

«Το Παρίσι των εργατών με την Κομμούνα του θα γιορτάζεται πάντα σαν δοξασμένος προάγγελος μιας νέας κοινωνίας. Τους μάρτυρές της τους έχει κλείσει μέσα στη μεγάλη της καρδιά η εργατική τάξη. Τους εξολοθρευτές της τους κάρφωσε κιόλας η Ιστορία στον πάσσαλο της ατίμωσης απ' όπου δεν μπορούν να τους λυτρώσουν μήτε όλες οι προσευχές των παπάδων τους» (Καρλ Μαρξ, «Ο εμφύλιος πόλεμος στη Γαλλία»). 

1941: Αυτοκτονεί η Βιρτζίνια Γουλφ, Αγγλίδα συγγραφέας.