ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΠΡΟΕΔΡΩΝ 28 ΙΟΥΝΙΟΥ 2012

Πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη 28 Ιουνίου 2012 η Συνέλευση των Προέδρων, στην οποία συμμετείχαν οι Πρόεδροι, οι Γεν. Γραμματείς, οι εκλεγμένοι Σύνεδροι των Σωματείων μελών μας από όλη την Ελλάδα και όλα τα εκλεγμένα μέλη των Σωματείων του Λεκανοπεδίου της Αττικής.
Στη Συνέλευση με κεντρικό σύνθημα "Το Ταχυδρομείο στο σταυροδρόμι των εξελίξεων. Σήμερα διαμορφώνουμε την στρατηγική για το παρόν και το μέλλον μας", συζητήθηκαν διεξοδικά όλα τα μεγάλα ζητήματα που απασχολούν το Ταχυδρομείο και τους εργαζόμενους του, σε αυτήν την κρίσιμη για την χώρα μας περίοδο.


Τις εργασίες της Συνέλευσης άνοιξε ο Πρόεδρος της ΠΟΣΤ Γ. Βασιλόπουλος που στην ομιλία του επεσήμανε:


Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι,

Σας καλωσορίζουμε στην Συνέλευση μας που διεξάγεται σε ιδιαίτερα εκρηκτικό περιβάλλον σε εθνικό, Ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο.

Σε ένα περιβάλλον βαθειάς ύφεσης που χαρακτηρίζεται από την αδυσώπητη αποδόμηση θεσμών, αξιών, κατακτήσεων, από την κατάρρευση οικονομικών κολοσσών τραπεζών, αλλά και χωρών.

Γιατί, όπως επανειλημμένα έχουμε εξηγήσει και η πραγματικότητα επιβεβαιώνει με την κρίση χρέους σε Ισπανία, Πορτογαλία και Ιταλία, η κρίση δεν είναι «τοπικό» φαινόμενο, δεν αφορά μόνο την Ελλάδα και την Ελληνική οικονομία.

Είναι η δομική κρίση του ίδιου του συστήματος, είναι πρόβλημα της Ευρωπαϊκής και της παγκόσμιας οικονομίας που έχει να κάνει με τις ανισορροπίες και τις παθογένειες που το ίδιο το σύστημα δημιούργησε.


Όταν τον Ιανουάριο του 2008 δύο Αμερικανοί οικονομολόγοι διέβλεπαν, με αφορμή την κατάρρευση της Lehman Brothers, ότι η Τραπεζική κρίση σύντομα θα μετατραπεί σε οικονομική κρίση από αυτές που ο πλανήτης γνωρίζει μία φορά σε κάθε αιώνα, πολλοί ήταν εκείνοι που το αμφισβητούσαν ή διατύπωναν την άποψη ότι σε μια τέτοια συγκυρία ήταν ικανοί να λάβουν τα αναγκαία μέτρα για να την ξεπεράσουν. Λίγα χρόνια αργότερα η πραγματικότητα τους διέψευσε.

Στην Ευρώπη, η ευρωπαϊκή ενοποίηση αρχίζει να παρουσιάζει ρωγμές, καθώς η ανεκτικότητα, η κουλτούρα συνύπαρξης και συναναστροφής, η συναντίληψη των πραγμάτων, η δημιουργία ευρωπαϊκής συνείδησης, ως θεμελιακά στοιχεία του ευρωπαϊκού πνεύματος, έχουν αρχίσει πλέον ορατά να μην υφίστανται.

Το Ευρωπαϊκό σκηνικό συμπυκνώνεται στα λόγια του Προέδρου της παγκόσμιας Τράπεζας Ρόμπερτ Ζέλικ: «αυτά που έχουν κάνει οι Ευρωπαίοι ηγέτες, που προσπαθούν να αντιμετωπίσουν την κρίση, είναι πολύ λίγα και πολύ αργά».

Η Ευρώπη, αν συνεχίσει έτσι, θα σταθεί ανίκανη να ξεπεράσει την δική της κρίση, αφού είναι παγιδευμένη σε διάφορα δόγματα και δεν διαθέτει μια ενιαία οικονομική Κυβέρνηση, που να μπορεί να λάβει έγκαιρα και αποφασιστικά τα αναγκαία μέτρα.

Και επειδή δεν θέλουμε να βλέπουμε το ποτήρι μισοάδειο, σίγουρα μια νότα αισιοδοξίας είναι η νίκη του Ολάντ στις γαλλικές εκλογές.

Ο Φρανσουά Ολάντ, αντίθετος στην πολιτική λιτότητας, εξήγγειλε μέτρα φορολόγησης του πλούτου, υποχρεώνοντας τους πλούσιους να συμμετέχουν στην αντιμετώπιση της κρίσης.

Παράλληλα, παρουσίασε τις θέσεις του για τη έξοδο της Γηραιάς Ηπείρου από το οικονομικό μαρασμό και το χρηματοπιστωτικό αδιέξοδο, με μέτρα ανάπτυξης, μέτρα απασχόλησης και μάλιστα ταχείας δράσης.

Τα ενέγραψε στο «Σύμφωνο για την ανάπτυξη της Ευρώπης» ένα κείμενο 11 σελίδων που το απέστειλε στην Μέρκελ και στους άλλους ηγέτες.

Ο νέος Πρόεδρος της Γαλλίας δείχνει αποφασισμένος να ασκήσει πίεση για αλλαγή πορείας στην Ευρώπη.

120 δις ευρώ χρειάζονται για να υλοποιηθούν τα μέτρα αυτά που προτείνει ο Ολάντ και που τα παρουσιάζει σήμερα στην Σύνοδο Κορυφής των Βρυξελλών, όπου θα ζητήσει από τους Ευρωπαίους ηγέτες να αποφασίσουν άμεσα.

Και χρειάζεται να αλλάξουν τα πράγματα, να πληθύνουν οι φωνές στην Ευρωζώνη και παγκόσμια, κατά των μέτρων λιτότητας ως το αντίδοτο στην κρίση, γιατί η σημερινή συνταγή επίλυσης του προβλήματος οδηγεί μαθηματικά στο τέλος του ευρώ.

Και για να έρθουμε στα του οίκου μας, μέσα σε αυτό το ζοφερό παγκόσμιο σκηνικό ύφεσης, η Ελλάδα βιώνει τον δικό της οικονομικό μαρασμό, το δικό της χρηματοπιστωτικό αδιέξοδο.

Έχουμε επανειλημμένα τονίσει, ότι για τα δική μας τραγική κατάσταση δεν φταίει μόνο το κακό καπιταλιστικό σύστημα. Αλλά είναι αποτέλεσμα και των μεταπολιτευτικών -και όχι μόνο- πολιτικών πρακτικών, που δημιούργησαν ένα μοντέλο στρεβλής πλασματικής ανάπτυξης (ευημερία αριθμών και όχι των πλατιών κοινωνικών στρωμάτων).

Στον «χάρτη» της Ελλάδας σήμερα γράφεται, ότι η χώρα μας αντιμετωπίζει την μεγαλύτερη, ίσως, ύφεση σε παγκόσμιο επίπεδο, ότι υπάρχει ένα «εξουθενωμένο» τραπεζικό σύστημα και τα ταμεία είναι διαλυμένα από την πρόσφατη αναδιάρθρωση του κρατικού χρέους.

Σήμερα η χώρα μας βρίσκεται σε κατάσταση «έκτακτης ανάγκης» με:
την παραγωγική οικονομία να είναι σε ασφυξία,
τα δημόσια οικονομικά στο κόκκινο,
την ανεργία να βρίσκεται στα ύψη,
την ανάπτυξη να τελεί υπό «παράλυση»
και την κοινωνία να ασφυκτιά υπό το βάρος των περικοπών και των φόρων.

Κατάσταση που επέτεινε η παρατεταμένη ακυβερνησία των τελευταίων μηνών.

Η κρίση που βιώνει η χώρα μας, είναι ταυτόχρονα και κρίση θεσμών, κρίση του πολιτικού συστήματος, που μεταφράστηκε σε πολιτική αστάθεια και Κυβερνητικούς κλυδωνισμούς.

Αποτέλεσμα της πολυεπίπεδης κρίσης, ήταν η διεξαγωγή δύο εκλογικών αναμετρήσεων, σε διάστημα λίγο μεγαλύτερο του ενός μηνός.

Υπό το βάρος όλων αυτών, η περαιτέρω συσσώρευση προβλημάτων ήταν αναπόφευκτη.

Έτσι στο διάστημα μεταξύ 6ης και 17ης Μαΐου υπολογίζεται ότι σηκώθηκαν από τις Τράπεζες επιπλέον 10 δις ευρώ, 40 και πλέον δις έκαναν φτερά τον τελευταίο χρόνο, και άλλες επιχειρήσεις έκλεισαν, 50.000 περίπου νέοι άνεργοι προστέθηκαν στην αγορά εργασίας και ο προεκλογικός χρόνος κύλησε αντιστρόφως ανάλογα των ταμειακών μας διαθεσίμων.

Οι δύο διαδοχικές εκλογικές αναμετρήσεις και ο προεκλογικός χρόνος ήταν μια ακόμη εθνική περιπέτεια, ήταν μια σύγκρουση διαφορετικών συναισθημάτων και προοπτικών, μια υπέρβαση αντιλήψεων και στερεότυπων.

Οι εκλογές της 17ης Ιουνίου διαμόρφωσαν το νέο πολιτικό σκηνικό στη χώρα μας.

Το εκλογικό αποτέλεσμα μεταφράζεται ποικιλοτρόπως, αναλόγως από πια σκοπιά το βλέπει κάποιος.
«Οι Έλληνες αποφάσισαν να δεχτούν την λιτότητα» πανηγύρισαν οι Ευρωπαίοι.

Όμως θεωρούμε, ότι στο αποτέλεσμα της 17ης Ιουνίου, στο κέντρο της λαϊκής ετυμηγορίας, καταδεικνυόταν, πάνω από όλα, η εκπεφρασμένη άποψη του λαού, ότι είχε έρθει η στιγμή που οι ηγεσίες, αφού αρχειοθετήσουν όλες τις προεκλογικές τακτικέ, έπρεπε να τοποθετηθούν υπεύθυνα στο ζήτημα της διακυβέρνησης της χώρας.

Οι Ευρωπαίοι ηγέτες δέχτηκαν με ανακούφιση τον σχηματισμό της Κυβέρνησης συνεργασίας.

Μία από τις πρώτες ενέργειες της νέας Κυβέρνησης ήταν η συμφωνία και η υπογραφή των βασικών σημείων της προγραμματικής σύγκλισης του κυβερνητικού πλαισίου.
Βασικά σημεία του οποίου είναι:
η κατάργηση της μετενέργειας,
όχι άλλες περικοπές μισθών και συντάξεων,
όχι σε νέες απολύσεις.

Παράλληλα, αποφασίστηκε – σύμφωνα και με τις προεκλογικές τους εξαγγελίες- η επαναδιαπραγμάτευση κάποιων όρων του Μνημονίου, καθώς και η επιμήκυνση του χρόνου δημοσιονομικής προσαρμογής.

Οι μάχες πρέπει να δοθούν σε δύο μέτωπα, οικονομικό και αναπτυξιακό.
Να μπουν «κόκκινες» γραμμές.

Αν το πολιτικό σύστημα δεν ανταποκριθεί και σε αυτήν την ιστορική πρόκληση, τότε η χώρα μας δεν έχει καμιά ελπίδα επιβίωσης.

Η επόμενη μέρα πρέπει να βάλει την Ελλάδα στον δρόμο της βιωσιμότητας, των μεταρρυθμίσεων, της δημοσιονομικής εξυγίανσης, της ανάπτυξης.

Θεωρούμε επιτακτική την ανάγκη, από την πλευρά της Κυβέρνησης για αποκατάσταση της «κοινωνικής δικαιοσύνης».

Χρειάζεται πλέον οι Ευρωπαίοι να καταλάβουν, να τους δώσουμε να καταλάβουν, ότι δεν έχουν να κάνουν με ένα λαό προσκυνημένο και αυτό τον ρόλο πρέπει να τον ενσαρκώσουν πρωτίστως οι Κυβερνώντες ηγέτες.

Και μέσα σε όλο αυτό το σκηνικό υπάρχει και το Ταχυδρομείο και οι εργαζόμενοι του.

Λίγες μόνο μέρες μετά την δεύτερη εκλογική αναμέτρηση και ακόμη λιγότερες από τον σχηματισμό της νέας Κυβέρνησης, μαζευτήκαμε εδώ σήμερα για να αποτυπώσουμε την και μέχρι τώρα πορεία μας και να χαράξουμε την στρατηγική μας για το μέλλον του ΕΛΤΑ.

 

Και να είναι σίγουροι για ένα πράγμα,
Αν αυτοί δεν σταθούν στο ύψος των περιστάσεων, θα μας βρούνε απέναντι τους.
Δεν θα επιτρέψουμε σε κανέναν να υποθηκεύσει το μέλλον μας, το μέλλον των παιδιών μας.

Δεν θα γίνουμε «παρανάλωμα» στο βωμό οικονομικών και πολιτικών συμφερόντων.
Θα φτιάξουμε την ιστορία, θα χτίσουμε το μέλλον μας με τους δικούς μας όρους.

Και σε αυτό το μεγάλο ταξίδι πρέπει να παραμείνουμε ενωμένοι, μια γροθιά, μια ελπίδα, μια φωνή.

Το αύριο μας ανήκει και σίγουρα θα είναι καλύτερο.
Θα φροντίσουμε εμείς γι’ αυτό.

Y.S.  Ο Πρόεδρος στην ομιλία του  αναφέρθηκε διεξοδικά σε όλα τα μεγάλα θέματα που απασχολούν το Ταχυδρομείο και τους εργαζόμενους, τονίζοντας την αγωνιστική ετοιμότητα και αποφασιστικότητα του Συνδικάτου για υπεράσπιση του κοινωνικού χαρακτήρα του ΕΛΤΑ και των κατακτήσεων των εργαζομένων των Ελληνικών Ταχυδρομείων.
 

Φωτογραφικό Υλικό