1994: Σαν σήμερα πέθανε ο Γιώργος Γεννηματάς

Μια διαδρομή ζωής που ξεκίνησε το 1939 στην Αθήνα και έφτασε στο τέρμα 55 χρόνια αργότερα στις 25 Απριλίου του 1994.
«Έφυγε νωρίς», είπαν σχεδόν όλοι τότε. Eφυγε ένας γενναίος», έγραφε η «Eλευθεροτυπία», ήταν Mεγάλη Δευτέρα. H είδηση του θανάτου του Γιώργου Γεννηματά μόλις είχε αρχίσει να περνάει στα χείλη των Eλλήνων, σφίγγοντας τις καρδιές.

Ένας πολιτικός κι ένας άνθρωπος που διακρίθηκε για το ήθος του και που αντιμετώπισε με γενναιότητα και αξιοπρέπεια το τέλος.
Ο ίδιος όταν τον ρωτούσαν οι δημοσιογράφοι για το πώς εξηγεί την υψηλή δημοτικότητά του έλεγε:

«Στη ζωή μου κάνω δύο πράγματα: σέβομαι τους άλλους, σέβομαι τον εαυτό μου.

Μήπως μου το ανταποδίδουν; Δεν ξέρω...».

Υπουργός για χρόνια στις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ. Το όνομά του συνδέθηκε με το Εθνικό Σύστημα Υγείας και ήταν στο υπουργείο Υγείας που άφησε -συνήθιζε να λέει- ένα κομμάτι απ' τη ζωή του.

Ο Γιώργος Γεννηματάς σε όλη του τη ζωή, θα πει ένας φίλος, συνεργάτης και σύντροφός του από τα χρόνια τα παλιά, συνδύαζε το όραμα με το ρεαλισμό, τη φαντασία με την εργατικότητα, το λόγο με τη στάση ζωής.

«Στη διαδρομή από το δωμάτιο προς το  χειρουργείο –θα πει ο ίδιος- έκανα όλο το ταξίδι της ζωής μου προς τα πίσω. Το αποτέλεσμα δεν μ’ έκανε να μετανιώσω. Είχα καταλάβει πόσο μικρή είναι η ζωή, και πόσο μικρός είναι ο άνθρωπος. Είχα καταλάβει ότι εκείνο που αξίζει είναι να αγωνιζόμαστε όλοι μαζί  για τα μεγάλα προβλήματα της ζωής που είναι κοινά για όλους .»

Και τελειώνουμε το μικρό αφιέρωμα στη μνήμη του με αυτά που έγραψε ο ίδιος στην ιδιόχειρη διαθήκη του: «Οφείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους του Έλληνες και τις Ελληνίδες που μου συμπαραστάθηκαν.  Εκτός από ευχές, απαιτείται Εθνική συνεννόηση στην κορυφή και διάλογος και Εθνική ομοψυχία στη βάση.  Για το Πα.Σο.Κ., το κόμμα που τόσο αγάπησα εύχομαι ενότητα, περίσκεψη και αποφασιστικότητα. Αυτά που δεν μπόρεσα να ολοκληρώσω είμαι βέβαιος ότι θα αποτελέσουν στόχο πολλών που με μεγαλύτερες  δυνάμεις από εμένα θα τα κάνουν πράξη. Με τις ευχές και την άπειρη αγάπη μου, Γιώργος Γεννηματάς».

Ακόμη σαν σήμερα το 1974 έγινε στην Πορτογαλία ηΕπανάσταση των Γαρυφάλλων στην Πορτογαλία. Οι στρατιωτικοί εγκαθιδρύουν και πάλι τη Δημοκρατία, έπειτα από μισό αιώνα δικτατορίας.

Εκδηλώθηκε τις πρωινές ώρες της 25ης Απριλίου 1974 με απόλυτα συνωμοτικό τρόπο και κάτω από τη μύτη της δικτατορίας Καετάνο, με αρχηγό τον ταγματάρχη Οτέλο Σαράιβα ντε Καρβάλιο. Έμεινε στην ιστορία ως «Επανάσταση των Γαρυφάλλων» («Revolucao dos Cravos» στα πορτογαλικά), επειδή πολλοί  στρατιώτες είχαν τοποθετήσει στις κάννες των όπλων τους γαρύφαλλα.

Τα συνθηματικά της εξέγερσης θα ήταν δύο τραγούδια. Το πρώτο με τίτλο «Μετά το Αντίο» («E depois do adeus»), αποτέλεσε το γενικό πρόσταγμα για τους πραξικοπηματίες. Το δεύτερο τραγούδι με τίτλο «Γκράντολα, μελαψή πόλη» («Grandola, Vila Morena») του αντιστασιακού τραγουδιστή Ζέκα Αφόνσο, ακούστηκε στις 12:20 τα ξημερώματα από το κρατικό ραδιόφωνο, δίνοντας το έναυσμα της εξέγερσης.

Έξι ώρες αργότερα, το δικτατορικό καθεστώς είχε σχεδόν καταρρεύσει.

1874: Σαν σήμερα γεννιέται ο Γκουλιέλμο Μαρκόνι, ιταλός εφευρέτης του ασυρμάτου. Τιμήθηκε με βραβείο Νόμπελ Φυσικής το 1909